คุย

ชื่อวิทยาศาสตร์	Willughbeia edulis Roxb.
ชื่อวงศ์	APOCYNACEAE
ชื่อสามัญ
ชื่ออื่นๆ
ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, ศรีสะเกษ, อุบลราชธานี, สุรินทร์ หมากยาง ภาคกลาง กะตังกะติ้ว ปราจีนบุรี คุยกาย, คุยช้าง ระยอง, จันทบุรี คุยหนัง ปัตตานี อีคุย
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์	ไม้เถาอายุหลายปี มีมือเกาะ มียางขาว ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปรี รูปไข่กลับหรือรูปขอบขนาน กว้างได้ถึง 12 ซม. ยาว 3.7 - 14 ซม. ปลายใบเรียวแหลม โคนใบรูปลิ่มถึงมน ดอกช่อ แบบช่อกระจุก ออกที่ซอกใบ กลีบเลี้ยงเชื่อมติดกัน ปลายแยกเป็น 5 แฉก กลีบดอกเชื่อมติดกันเป็นหลอด ปลายแยกเป็น 5 แฉก รูปขอบขนาน สีเหลือง ผลสด ทรงกลมหรือรูปไข่ สีเหลืองถึงส้ม เมล็ดรูปไข่ ผิวเกลี้ยง
ประโยชน์ทางยา
ลำต้น - ยาพื้นบ้านอีสานใช้ ผสมลำต้นม้ากระทืบโรง ต้มน้ำดื่ม บำรุงกำลัง เป็นยาอายุวัฒนะ - ยาพื้นบ้านภาคกลางใช้ ผสมสมุนไพรอื่น ต้มน้ำดื่ม แก้ลมคั่งข้อ - ยาพื้นบ้านภาคใต้ใช้ ต้มน้ำดื่ม แก้น้ำเหลืองเสีย รักษาโรคคุดทะราด
DNA barcode	ตัวอย่าง
รูปภาพ
เอกสารอ้างอิง
มูลนิธิมหาวิทยาลัยมหิดล. (2548). สารานุกรมสมุนไพร เล่ม 5 สมุนไพรพื้นบ้านอีสาน. หน้า 166.