ขี้กาเครือ


ชื่อวิทยาศาสตร์ Strychnos rupicola Pierre ex Dop
ชื่อวงศ์ STRYCHNACEAE
ชื่อสามัญ
ชื่ออื่นๆ
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ ไม้เถาเนื้อแข็ง กิ่งมีประสีน้ำตาล เกลี้ยง มีมือเกาะ

ใบรูปไข่ รูปรี หรือรูปไข่กลับ กว้าง 4 - 7 ซม. ยาว 5 - 10.3 ซม. ปลายใบแหลมถึงเรียวแหลม โคนใบมนถึงตัด

ดอกช่อ แบบช่อกระจุกแยกแขนง ออกที่ปลายยอด ยาวได้ถึง 3 ซม. กลีบดอกเชื่อมติดกันเป็นหลอด ปลายแยกเป็น 5 แฉก

ผลสด ทรงกลม เส้นผ่าศูนย์กลาง 2 - 4.5 ซม. เมื่อแห้งสีส้ม เมล็ดคล้ายทรงกลม
ประโยชน์ทางยา
เปลือกต้น ผสมลำต้นเม่าสร้อย ยอดหวายป่า เปลือกต้นส้านใบเล็ก และลำต้นตะครอง ฝนน้ำทา รักษาอาการบวม
DNA barcode ตัวอย่าง
รูปภาพ
เอกสารอ้างอิง
มูลนิธิมหาวิทยาลัยมหิดล. (2548). สารานุกรมสมุนไพร เล่ม 5 สมุนไพรพื้นบ้านอีสาน. หน้า 153.