ขานาง

ชื่อวิทยาศาสตร์	Homalium tomentosum (Vent.) Benth.
ชื่อวงศ์	FLACOURTIACEAE
ชื่อสามัญ
ชื่ออื่นๆ
เชียงใหม่ ช้างเผือกหลวง ลำปาง เปื๋อยคะนาง, เปื๋อยนาง, เปื๋อยค่างไห้ นครราชสีมา ลิงง้อ ภาคกลาง ขางนาง, คะนาง ระยอง ค่านาง, โคด ราชบุรี ปะหง่าง กาญจนบุรี เปลือย
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์	ไม้ต้นขนาดกลางถึงใหญ่ สูงได้ถึง 40 ม. เปลือกบาง ใบเดี่ยว เรียงสลับรูปไข่กลับถึงรูปขอบขนานแกมรูปไข่กลับ กว้าง 5 - 13 ซม. ยาว 10 - 20 ซม. ปลายใบมนหรือกลม โคนใบรูปลิ่ม ดอกช่อ แบบช่อเชิงลด ห้อยลง ออกที่ซอกใบและปลายยอด ดอกย่อยขนาดเล็ก กระจุกละ 2 - 3 ดอก กลีบดอกเชื่อมติดกัน ปลายแยกเป็นแฉก สีเหลืองแกมเขียว ผลแห้งไม่แตก ขนาดเล็ก
ประโยชน์ทางยา
ลำต้น ต้มน้ำดื่ม แก้อัมพฤกษ์
DNA barcode	ตัวอย่าง
รูปภาพ
เอกสารอ้างอิง
มูลนิธิมหาวิทยาลัยมหิดล. (2548). สารานุกรมสมุนไพร เล่ม 5 สมุนไพรพื้นบ้านอีสาน. หน้า 93.