ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Carissa spinarum L. |
ชื่อวงศ์ |
APOCYNACEAE |
ชื่อสามัญ |
|
ชื่ออื่นๆ |
ภาคเหนือ |
ขี้แฮด |
ภาคกลาง |
พรม |
|
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ |
ไม้พุ่มรอเลื้อย หรือไม้ต้น สูงได้ถึง 5 ม. มียางขาว มีหนามคู่ที่ข้อ
ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปไข่ถึงรูปไข่กลับหรือรูปทรงกลม กว้าง 0.8 - 4.7 ซม. ยาว 1.4 - 5.5 ซม. ปลายใบเว้าบุ๋มถึงเรียวแหลม โคนใบสอบถึงกลม
ดอกช่อแบบช่อกระจุก ออกที่ซอกใบและปลายกิ่ง ยาว 1.4 - 4 ซม. กลีบเลี้ยง 5 กลีบ รูปไข่ กลีบดอกเชื่อมติดกันเป็นรูปดอกเข็ม หลอดกลีบดอกยาวได้ถึง 2 ซม. ปลายแยกเป็น 5 แฉก รูปขอบขนานแกมใบหอก ปลายเรียวแหลม ยาวประมาณ 1.5 ซม. สีขาว
ผลสด คล้ายทรงกลม เส้นผ่าศูนย์กลางยาวได้ถึง 6 ซม. สีม่วงเข้มเกือบดำถึงดำ เมล็ดทรงรี มี 4 เมล็ด |
ประโยชน์ทางยา |
ราก |
ผสมลำต้นไส้ไก่ ต้มน้ำดื่ม แก้ริดสีดวงทวาร ผสมรากไส้ไก่ และรากนมแมว ต้มน้ำดื่ม แก้ริดสีดวงจมูก |
แก่น |
บำรุงกำลัง บำรุงไขมัน |
|
DNA barcode |
ตัวอย่าง
|
รูปภาพ |
|
เอกสารอ้างอิง |
มูลนิธิมหาวิทยาลัยมหิดล. (2548). สารานุกรมสมุนไพร เล่ม 5 สมุนไพรพื้นบ้านอีสาน. หน้า 45. |
|
|
|